به یاد او
چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید چرا نگاه هایت آنقدر غمگین است؟ چرا لبخندهایت آنقدر تلخ و بیرنگ است؟ اما افسوس که هیچ کس نبود ... همیشه من بودم و من و تنهایی پر از خاطره ... آری با تو هستم! با تویی که از کنارم گذشتی و حتی یک بار هم نپرسیدی چرا چشمهایم همیشه بارانیست....
نوشته شده در شنبه 92/2/7ساعت
10:21 عصر توسط سمیرا مقدم نظرات ( ) |
| Design By : ParsSkin.Com |
